Wyróżnienia

Powszechne uznanie osiągnięć naukowych Eugeniusza Pijanowskiego i wspaniałe cechy jego charakteru , oddanego bez reszty nauce i wychowaniu młodzieży, stały u podstaw powołania go w 1951 r. jako pierwszego przedstawiciela tej dyscypliny nauki w poczet członków korespondentów, a w 1960 r. członków rzeczywistych PAN. Wyrazem uznania dla jego osiągnięć naukowych jest również nadanie mu godności doktora honoris causa przez WSR w Poznaniu ( 1969 r.) oraz ART w Olsztynie (1972 r.). Jako członek Akademii prof. Pijanowski przystępuje do organizacji Komisji, a następnie komitetu Technologii i Chemii Żywności, którymi kieruje w latach 1952-1968, formując tym samym określoną i uznaną dyscyplinę nauki. Ponadto pełni przez kilka kadencji funkcje członka Prezydium PAN i Sekretariatu Wydziału Nauk Rolniczych i Leśnych. Był członkiem Komitetu Wyżywienia Ludności oraz Komisji Rolniczych Badań Izotopowych. Trwały jest jego wkład w organizacje I Kongresu Nauki Polskiej, jako przewodniczącego podsekcji przemysłu spożywczego , oraz w przygotowanie II kongresu Nauki Polskiej , szczególnie w pracach Sekcji Nauki o Żywności i jej Technologii.
Trudno wymienić wszystkie przejawy organizacji nauki, na które wyraźne piętno wywarła osobowość prof. Pijanowskiego. Wymieńmy tylko najważniejsze z nich:
Prof. Pijanowski uważał, że społeczna rola pracownika nauki, szczególnie w naukach stosowanych , nie zamyka się w murach instytucji naukowych, a wymaga stałego kontaktu z życiem.
Stąd jego aktywna działalność w Stowarzyszeniu Inżynierów i techników przemysłu Spożywczego (NOT), którego był członkiem honorowym. Jego działalność w Radzie Naukowo-Technicznej Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu (wiceprzewodniczący) oraz różnorodnych komisjach i zespołach różnych szczebli i instytucji gospodarki narodowej.

Prof. Pijanowski przywiązywał ogromna wagę do rozwoju nauki w palcówkach badawczych działających poza szkołą wyższą. Brał więc aktywny udział w organizacji laboratoriów i instytutów badawczych przemysłu spożywczego , a przez wiele lat był przewodniczącym Rad Naukowych: Głównego Instytutu Przemysłu Rolnego i Spożywczego , Instytutu Mleczarskiego i Instytutu Żywności i Żywienia oraz członkiem wielu innych.

Prof. Pijanowski uważał za konieczne wyrażanie wyników swoich badań w postaci jasno i zwięźle sformułowanych publikacji naukowych. Tej zasadzie hołdował jako założyciel i redaktor Roczników Chemii i Technologii Żywności, wieloletni członek rad programowych czasopism technicznych, jak np. " Przemysł Spożywczy" , czy naukowych, jak np. "DIE NAHRUNG" ( NRD) oraz w wielu wychodzących pod jego redakcją wydawnictw PAN.